| Yazdır |

ابن رشد

İbni Rüşd

 

أبو الوليد محمد بن أحمد بن محمد بن أحمد بن أحمد بن رشد (520 هـ- 595 هـ

Ebu el-Velid Muhammed bin Ahmet bin Muhammed bin Ahmet bin Ahmet bin Rüşd  (520 Hicri - 595 Hicri)

 

 (واشتهر باسم ابن رشد الحفيد (مواليد 14 إبريل 1126م، قرطبة - توفي 10 ديسمبر 1198م، مراكش

İbni Rüşd el-Hafid ismiyle meşhur oldu. (Doğum 14 Nisan 1126 Miladi, Kurtuba - Vefat 10 Aralık 1198 Miladi, Marakeş)

 

هو فيلسوف، وطبيب، وفقيه، وقاضي، وفلكي، وفيزيائي

(O) felsefeci, doktor, fıkıhçı, hakim, gökbilimci ve fizikçidir.

 

ودرس الفقه على المذهب المالكي والعقيدة على المذهب الأشعري[6]. يعد ابن رشد من أهم فلاسفة الإسلام

Maliki mezhebi fıkıhı ve Eşari itikadını çalıştı. İbni Rüşd İslam'ın önemli felsefecilerinden (birisi) olarak kabul edilir.

 

دافع عن الفلسفة وصحح علماء وفلاسفة سابقين له كابن سينا والفارابي في فهم بعض نظريات أفلاطون وأرسطو

Felsefeyi savunarak kendisinden önceki İbni Sina ve Farabi gibi felsefecilerin Aristo'nun görüşleriyle ilgili söylemlerini düzeltti.

 

قدمه ابن طفيل لأبي يعقوب خليفة الموحدين فعينه طبيباً له ثم قاضياً في قرطبة

İbni Tufeyl onu Halife Ebi Yakup'a önerince (takdim edince) O da İbni Rüşdü önce kendisine doktor daha sonra da Kurtuba'ya kadı (hakim) olarak tayin etti.

 

. تولّى ابن رشد منصب القضاء في أشبيلية،

Sevilla'da yargı makamlarında bulundu (görev aldı).

 

 وأقبل على تفسير آثار أرسطو، تلبية لرغبة الخليفة الموحدي أبي يعقوب يوسف،

Halife el-Muvahhid Ebi Yakup Yusuf'un isteği üzerine Aristo'nun eserlerini yorumlamayı kabul etti.

 

تعرض ابن رشد في آخر حياته لمحنة حيث اتهمه علماء الأندلس والمعارضين له بالكفر و الإلحاد

İbni Rüşd hayatının sonlarına doğru rakipleri (muhalifleri) ve Endülüs (İspanya) alimleri tarafından dinsizlikle suçlanınca zor günler yaşadı.

 

ثم أبعده أبو يعقوب يوسف إلى مراكش وتوفي فيها (1198 م

Sonrasında ise Ebu Yakup Yusuf onu uzaklaştırarak Marakeş'e gönderdi ve orada da öldü.